การพัฒนาสื่อการสอนนาฏศิลป์เพื่อการศึกษาตลอดชีวิต

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) พัฒนารูปแบบสื่อการสอนนาฏศิลป์สำหรับการศึกษาตลอดชีวิต 2) ศึกษาประสิทธิภาพของสื่อการสอน 3) เปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนก่อนและหลังการใช้สื่อ และ 4) ศึกษาความพึงพอใจต่อสื่อการสอน การวิจัยนี้เป็นการวิจัยและพัฒนา (R&D) โดยพัฒนาสื่อการสอน (สื่อวิดีโอและโปสเตอร์) เนื้อหานาฏศิลป์พื้นเมือง ตามกระบวนการ ADDIE Model  ซึ่งในขั้นการออกแบบ (Design) ได้สังเคราะห์รูปแบบการสอน PCA Model (P=Parts, C=Combination, A=Application) เพื่อใช้ในการออกแบบสื่อสำหรับสอนทักษะปฏิบัติ และประเมินประสิทธิผลด้วยแบบแผนการวิจัยแบบ Randomized Pretest-Posttest Control Group Design กลุ่มตัวอย่างคือนักศึกษาสาขาวิชานาฏศิลป์และการแสดง จำนวน 54 คน แบ่งเป็นกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุม กลุ่มละ 27 คน เครื่องมือที่ใช้ ได้แก่ แบบทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์ แบบประเมินคุณภาพสื่อ และแบบประเมินความพึงพอใจ วิเคราะห์ข้อมูลด้วยค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และสถิติ t-test

ผลการวิจัยพบว่า สื่อการสอนที่พัฒนาขึ้นมีคุณภาพโดยรวมอยู่ในระดับมากที่สุด ( = 4.95, S.D. = 0.20) ประสิทธิภาพของสื่อการสอนมีค่าเท่ากับ 90.15/85.19 ซึ่งสูงกว่าเกณฑ์ 80/80 ที่ตั้งไว้ ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของกลุ่มทดลองหลังเรียน ( = 27.04) สูงกว่าก่อนเรียน ( = 13.33) อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ และคะแนนหลังเรียนของกลุ่มทดลองสูงกว่ากลุ่มควบคุม ( = 22.52) อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (t(43) = 3.6, p < .00083)  และความพึงพอใจต่อสื่อการสอนโดยรวมอยู่ในระดับมากที่สุด  สรุปได้ว่า สื่อการสอนนาฏศิลป์ที่พัฒนาขึ้นนี้มีประสิทธิภาพ ช่วยส่งเสริมการเรียนรู้ด้วยตนเอง และสามารถยกระดับผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน เหมาะสมกับการเป็นสื่อเพื่อการศึกษาตลอดชีวิต