วิธีการสอนการอิมโพรไวส์สำหรับเบสไฟฟ้าของวิชชุเดช เนตรสิน
DOI:
https://doi.org/10.14456/psruhss.2025.33คำสำคัญ:
วิธีการสอน , อิมโพรไวส์ , เบสไฟฟ้าบทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาวิธีการสอนการอิมโพรไวส์สำหรับเบสไฟฟ้าของวิชชุเดช เนตรสิน โดยใช้รูปแบบวิจัยเชิงคุณภาพ ใช้วิธีการสัมภาษณ์แบบเป็นทางการ แบบไม่เป็นทางการ และการสังเกตแบบมีส่วนร่วม แบบไม่มีส่วนร่วม ผลวิจัยพบว่า วิธีการสอนการอิมโพรไวส์สำหรับเบสไฟฟ้าของวิชชุเดช เนตรสิน เริ่มจากการทดสอบผู้เรียนในหลาย ๆ ด้าน ได้แก่ บันไดเสียง (Scale) ความสัมพันธ์ระหว่างบันไดเสียงเมเจอร์และไมเนอร์ (Relative Major scale and Minor scale) อาร์เปจโจ (Arpeggio) จังหวะ (Rhythm) การแบ่งส่วนย่อยของจังหวะ (Subdivision) และการควบคุมนิ้วมือซ้ายและขวา เพื่อประเมินความเข้าใจ ความสามารถพื้นฐานของผู้เรียน จากนั้นกำหนดแนวทางการเรียนการสอน กำหนดเนื้อหาสาระปรับวิธีการสอนให้เหมาะสมกับผู้เรียน และตรงกับหลักการและแนวคิดของผู้สอน คือ 1) ความเข้าใจองค์รวมในการปฏิบัติพื้นฐานเบสไฟฟ้า 2) ทฤษฎี การเรียนรู้ทฤษฎีดนตรีเป็นสิ่งที่สำคัญสำหรับการพัฒนาทักษะการอิมโพรไวส์อย่างมีประสิทธิภาพ 3) การปฏิบัติจริง โดยผู้สอนจะใช้วิธีการสอนโดยการบรรยายและการสาธิต เพื่อให้ผู้เรียนปฏิบัติตาม แนะนำและแก้ไข รวมถึงการใช้สื่อการสอนประเภท เอกสาร ตำรา และสื่อโซเชียลมีเดีย (Social Media) นอกจากนี้ผู้สอนจะมีการประเมินผู้เรียนในเรื่องความถูกต้องของจังหวะ ตำแหน่งการวางมือของมือซ้ายและมือขวา ความถูกต้องและความต่อเนื่องของเสียง รวมถึงการถ่ายทอดอารมณ์ เพื่อให้ผู้เรียนได้รับการติดตามพัฒนาการอย่างต่อเนื่อง
เอกสารอ้างอิง
กมลธรรม เกื้อบุตร. (2564). กีตาร์ไฟฟ้า: แนวคิด ทฤษฎีและเทคนิคสำหรับการอิมโพรไวส์. พิษณุโลก: มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม.
ณรุทธ์ สุทธจิตต์. (2544). พฤติกรรมการสอนดนตรี (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ณัชชา พันธุ์เจริญ. (2552). ทฤษฎีดนตรี (พิมพ์ครั้งที่ 8). กรุงเทพฯ: เกศกะรัต.
ทิศนา เขมมณี. (2562). ศาสตร์การสอน: องค์ความรู้เพื่อการจัดกระบวนการเรียนรู้ที่มีประสิทธิภาพ (พิมพ์ครั้งที่ 23). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ราชบัณฑิตยสภา. (2561). พจนานุกรมศัพท์ดนตรีสากลฉบับราชบัณฑิตยสภา. กรุงเทพฯ: ศรีเมืองการพิมพ์จำกัด.
สมนึก อุ่นแก้ว. (2555). ทฤษฎีดนตรีแนวปฏิบัติ (พิมพ์ครั้งที่ 9). อุดรธานี: มิวสิคโก.
สุประวัติ จำเพียร และณรงค์ชัย ปิฎกรัชต์. (2558). แบบฝึกซ้อมเพื่อการพัฒนาท่าทางการปฏิบัติกีตาร์เบสไฟฟ้าเบื้องต้น. วารสารศิลปกรรมศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2(1), 60–71.
อาภรณ์ ใจเที่ยง. (2553). หลักการสอน (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพฯ: โอเดียนสโตร์.
Berliner, P. F. (1994). Thinking in jazz: The infinite art of improvisation. Chicago, IL: University of Chicago Press.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2025 วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความหรือข้อคิดเห็นใดใดที่ปรากฏในวารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงครามเป็นวรรณกรรมของผู้เขียน ซึ่งบรรณาธิการไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม


