Guidelines for Adopting Mobile Devices by Tour Operators to Enhance Productivity and Loyalty of Free Independent Travelers in the Andaman Triangle provinces
Keywords:
Mobile Device Adoption, Productivity, Customer Loyalty, Free Independent TravelersAbstract
This article aims to analyze the relationship between the adoption of mobile devices and the productivity and loyalty of independent tourist customers, and to present guidelines for the use of mobile devices by tour operators to enhance productivity and loyalty among independent tourist customers in the Andaman Triangle provinces. The research methodology is a mixed-method approach using an explanatory sequential design. The quantitative research uses questionnaires as tools with a sample group of 500 independent tourists in Phuket, Phang Nga, and Krabi provinces, selected through purposive sampling. Data is analyzed using basic statistics, correlation analysis, and multiple regression analysis. For the qualitative research, in-depth interviews are conducted with a sample group of 28 stakeholders in the tourism business in Phuket, Phang Nga, and Krabi provinces, selected through purposive sampling. The content is analyzed and descriptively narrated. The research findings indicate that the adoption of mobile devices has a statistically significant positive relationship with productivity and loyalty among independent tourist customers. The guidelines for the use of mobile devices by tour operators to enhance productivity and loyalty among independent tourist customers in the Andaman Triangle provinces are twofold: (1) the use of mobile devices by tour operators to increase productivity, and (2) the use of mobile devices by tour operators to increase customer loyalty through repeat visits and word-of-mouth recommendations. The findings from this research will be beneficial for tour operators in the Andaman Triangle provinces in adopting mobile devices to enhance productivity and loyalty among independent tourist customers.
References
ธนาคารแห่งประเทศไทย. (2567). รายงานเศรษฐกิจไทยปี 2566. กรุงเทพฯ: ธนาคารแห่งประเทศไทย.
วัชรินทร์ เกิดทรัพย์. (2561). พฤติกรรมการเดินทางท่องเที่ยวของนักท่องเที่ยวกลุ่มโอเชียเนียช่วงนอกฤดูกาลท่องเที่ยวในจังหวัดภูเก็ต.วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชพฤกษ์, 4(2), 127-138.
วัชรินทร์ เกิดทรัพย์. (2564). ความคิดเห็นต่อปัจจัยส่วนประสมทางการตลาดและพฤติกรรมของนักท่องเที่ยวต่างชาติแบบอิสระในจังหวัดภูเก็ต.วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชพฤกษ์, 7(2), 277-291.
ศิรวิทย์ ศิริรักษ์ และ กิตติพงษ์ ครุธทรง. (2567). แนวทางการส่งเสริมการชำระเงินทางอิเล็กทรอนิกส์ ผ่านอุปกรณ์สื่อสารเคลื่อนที่ของผู้บริโภคในจังหวัดภูเก็ต. วารสารการวิจัยการบริหารการพัฒนา, 14(4), 1577-1591.
สุพจน์ กุลาตี มนตรี วีรยางกู และ ศิรวิทย์ ศิริรักษ์. ปัจจัยการตลาดดิจิทัลที่มีอิทธิพลต่อการสร้างความพึงพอใจและความภักดีแก่ลูกค้าในธุรกิจโรงแรมกลุ่มจังหวัดสามเหลี่ยมอันดามันประเทศไทย. วารสารสมาคมนักวิจัย, 23(3), 217-228.
อนุวัต สงสม. (2561). ปัจจัยเชิงเหตุของความภักดีทางอิเล็กทรอนิกส์: กรณีศึกษาการซื้อสินค้าจากร้านค้าออนไลน์ของกลุ่มผู้บริโภคเจเนอร์เรชั่นซี. Veridian E-Journal, Silpakorn University ฉบับภาษาไทย สาขามนุษยศาสตร์ สังคมศาสตร์ และศิลปะ, 11(1), 2515 – 2529.
Arya, A., Gupta, S., & Rathi, S. (2022). Impact of augmented reality applications on tourist satisfaction and revisit intention. Tourism Management Perspectives, 44, 101076.
Boonkaew, N., Smith, J., & Lee, K. (2023). The rise of independent travelers in Southeast Asia. Journal of Tourism Research, 45(2), 112-130.
Bulchand-Gidumal, J. (2022). Artificial intelligence in travel apps: Enhancing service efficiency and customer satisfaction. Journal of Travel Research, 61(8), 1803-1817.
Buhalis, D., & Law, R. (2008). Progress in information technology and tourism management: 20 years on and 10 years after the Internet: The state of eTourism research. Tourism Management, 29(4), 609-623.
Chen, L., & Chang, H. (2023). Enhancing tourism productivity through digital innovation. Journal of Tourism Management, 55(1), 120-135.
Chen, L., Xu, Q., & Arguello, J. (2017). The effects of mobile applications on customer management and organizational processes. Journal of Business Research, 76, 283-291.
Cohen, S. A., Prayag, G., & Moital, M. (2014). Consumer behaviour in tourism: Concepts, influences and opportunities. Current Issues in Tourism, 17(10), 872-909.
Davis, F. D. (1989). Perceived usefulness, perceived ease of use, and user acceptance of information technology. MIS Quarterly, 13(3), 319-340.
Kim, J. (2018). The importance of customer loyalty in the tourism industry. Journal of Travel & Tourism Marketing, 35(3), 383-395.
Kozak, M. (2001). Repeaters’ behavior at two distinct destinations. Annals of Tourism Research, 28(3), 784-807.
Kumar, V., Petersen, J. A., & Leone, R. P. (2007). How valuable is word of mouth? Harvard Business Review, 85(10), 139-146.
Oliver, R. L. (1999). Whence consumer loyalty? Journal of Marketing, 63, 33-44.
Porter, M. E. (1990). The competitive advantage of nations. Free Press.
Schumpeter, J. A. (1942). Capitalism, socialism and democracy. Harper & Brothers.
Sigala, M. (2018). Implementing social media in tourism: Challenges and opportunities. Tourism Management, 31(5), 493-498.
Smith, R., Brown, T., & Patel, K. (2024). Customer loyalty in the digital travel era: Insights from Asia-Pacific. International Journal of Tourism Research, 28(3), 200-215.
Tourism Authority of Thailand. (2023). Annual tourism report: Andaman triangle provinces. TAT.
Wang, K. C., Hsieh, A. T., & Huan, T. C. (2000). Critical service features in group package tour: An exploratory research. Tourism Management, 21(2), 177-189.
Wong, M., Tan, S., & Lim, C. (2023). Digital engagement and its impact on free independent travelers. Asian Journal of Tourism Studies, 19(4), 178-195.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2025 The Journal of Development Administration Research
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของมหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา และคณาจารย์ท่านอื่นๆ ในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
