Graduate Student Effectiveness of Online Learning in COVID-19
Keywords:
Effectiveness of Online Learning, Graduate Student, COVID-19Abstract
This Article aimed to study 1) The effectiveness of online learning of graduate students in COVID-19. 2) Comparison of personal factors of graduate students with the effectiveness of online learning in COVID-19. This research employed a quantitative research method.Data were collected by questionnaires from 273 graduate students of Suan Sunandha Rajabhat University. Analyzed by frequency, percentage, mean, standard deviation, t-test and One-way ANOVA. The results of the study found that 1) The overall effectiveness of online learning in COVID-19 was at the highest level, online learning achievement was the highest average; followed by the login method, which was convenient and stressful in studying online, learning management can meet the needs of learners and the course of instruction corresponds to the period of study, respectively. 2) Graduate students with different gender, age and faculties/college were effectiveness of online learning in COVID-19 not different but the educational level was different significantly at 0.05 level. The findings from this research; Suan Sunandha Rajabhat University and other University can be used to formulate a teaching management plan to respond to the needs of learners and create motivation for more learners.
References
กระทรวงการอุดมศึกษา วิทยาศาสตร์ วิจัยและนวัตกรรม. (2564). มาตรการและเฝ้าระวังการระบาดของโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 (COVID 19). สืบค้นเมื่อ กันยายน, 20, 2564 จากhttps://www.ops.go.th/main/index.php/news-service/announcement/3571-covid-24
ณัฐปคัลภ์ แซ่เอี้ย. (2563). พฤติกรรมการตั้งใจเรียนออนไลน์ในสถานการณ์โควิด-19 ของนักศึกษามหาวิทยาลัยศิลปากร พระราชวังสนามจันทร์ (รายงานการวิจัย). มหาวิทยาลัยศิลปากร วิทยาเขตพระราชวังสนามจันทร์.
ณิชกานต์ แก้วจันทร์ และธนินท์รัฐ รัตนพงศ์ภิญโญ. (2564). ความพร้อมในการจัดการเรียนการสอนและความคาดหวังประสิทธิผลการศึกษาในระบบการเรียนการสอนออนไลน์ ในทรรศนะของนักศึกษาคณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยศิลปากร (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยศิลปากร.
ณิชกานต์ ทรงไทย, วราภรณ์ ยศทวี และปฐพร แสงเขียว. (2564). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อพฤติกรรมการเรียนออนไลน์ของนักศึกษาพยาบาล: ภาคเหนือตอนล่าง. วารสารวิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี อุตรดิตถ์, 13(1), 198-209.
นิตยา มณีวงศ์. (2564). ศึกษาพฤติกรรมและปัจจัยความสำเร็จการเรียนออนไลน์แอปพลิเคชันไลน์ในช่วงวิกฤต COVID 19. ครุศาสตร์สาร, 15(1), 161-173.
มาลีวัล เลิศสาครศิริ, จุรีย์ นฤมิตเลิศ และกิติยา สมุทรประดิษฐ์. (2564). ปัจจัยที่มีผลต่อพฤติกรรมการเรียนผ่านระบบออนไลน์ของนักศึกษาวิทยาลัยเซนต์หลุยส์ จากสถานการณ์โควิด-19. วารสารสุขภาพกับการจัดการสุขภาพ,7(1), 13-27.
Abdelhai, R., Yassin, S., Ahmad, M. F., and Fors, U. G. (2012). An e-learning reproductive health module to support improved student learning and interaction: a prospective interventional study at a medical school in Egypt. BMC Medical Education, 12(11), 1 - 9.
Hoy, W. K., & Miskel, C. G. (1991). Education Administration: Theory Research Practice (4th ed.). New York: McGraw - Hill.
Office of the Higher Education Policy, National Science, Research and Innovation Council. (2020). Recovery Forum: School Reopening and Teacher Empowerment to Cope with the Next Normal in Education. Retrieved October 19, 2021, from https://www.nxpo.or.th/en/4856/
Yamane, T. (1973). Statistics: An Introductory Analysis. Third editio. New York: Harper and Row Publication.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2023 The Journal of Development Administration Research
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของมหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา และคณาจารย์ท่านอื่นๆ ในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
