ผลของการใช้ภูมิทัศน์ภาษาศาสตร์ภาษาอังกฤษเพื่อเพิ่มเสริมสร้างความสามารถด้านการแปลของนักศึกษาที่เรียนภาษาอังกฤษเป็นภาษาต่างประเทศในระดับปริญญาตรี

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของการใช้ภูมิทัศน์ภาษาศาสตร์ต่อความสามารถด้านการแปลของนักศึกษา ผู้วิจัยได้ใช้ทฤษฎีกล้องถ่ายรูปภาคสนาม (Camera Safari) ในการเก็บข้อมูลภูมิทัศน์ภาษาศาสตร์ในย่านธุรกิจของกรุงเทพมหานคร จากนั้นจึงนำข้อมูลที่ได้มาวิเคราะห์และจัดทำบทเรียนสำหรับนักศึกษาในรายวิชาการแปล ปีการศึกษา 2564  ณ มหาวิทยาลัยหัวเฉียวเฉลิมพระเกียรติ ผู้วิจัยได้ประยุกต์ทฤษฎีของ อัลกรันนี และซีริน (2564) โดยใช้แบบทดสอบก่อนและหลังการเรียนรู้ (Pre-Post-test) เพื่อดูผลการพัฒนาจากคะแนนการแปลที่นักศึกษาได้ทำการทดสอบ พร้อมทั้งเก็บข้อมูลความคิดเห็นเชิงคุณภาพจากการสัมภาษณ์นักศึกษาและวิเคราะห์ข้อมูลเชิงสถิติโดยใช้ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการทดสอบที (T-test) ซึ่งผลการวิจัยพบว่าในการทดสอบก่อนการเรียน คะแนนเฉลี่ยของนักศึกษาอยู่ที่ 31.88 ในขณะที่คะแนนการทดสอบหลังการเรียนเพิ่มขึ้นเป็น 38.02 ซึ่งแสดงความแตกต่างที่มีนัยสำคัญทางสถิติที่ 0.00 นอกจากนี้ ผลการวิจัยจากการสัมภาษณ์สรุปได้ว่า ภูมิทัศน์ภาษาศาสตร์เป็นแหล่งความรู้ที่มีศักยภาพในการพัฒนาความสามารถด้านการแปล การตระหนักรู้ทางภาษา ทักษะการคิดอย่างมีวิจารณญาณ และเป็นแรงจูงใจในการเรียนรู้ของนักเรียน  การศึกษานี้ได้แสดงให้เห็นถึงมุมมองใหม่ ๆ และข้อดีของการใช้ภูมิทัศน์ภาษาศาสตร์เพื่อส่งเสริมการเรียนรู้ของนักศึกษาที่ใช้ภาษาอังกฤษเป็นภาษาต่างประเทศ