สร้างประสบการณ์ตรงการเป็นผู้ประกอบการยุคใหม่ส่งต่อความสำเร็จ จากแนวปฏิบัติที่เป็นเลิศสู่อาชีพที่มั่นคงและยั่งยืน

Main Article Content

ปริญญา เรืองทิพย์
นคร ละลอกน้ำ

บทคัดย่อ

การวิจัยมีวัตถุประสงค์การวิจัย  1) เพื่อศึกษาองค์ประกอบ ขั้นตอนการสร้างประสบการณ์ตรง


การเป็นผู้ประกอบการยุคใหม่ให้สามารถสร้างธุรกิจที่สนใจหรือพัฒนาธุรกิจเดิมให้มียอดขายและรายได้เพิ่มขึ้น 2) พัฒนารูปแบบ และ3) ทดลองใช้รูปแบบ กระบวนการดำเนินงานการสร้างประสบการณ์ตรงการเป็นผู้ประกอบการยุคใหม่ส่งต่อความสำเร็จจาก The Best Practice สู่อาชีพที่มั่นคงและยั่งยืน ซึ่งมาวิธีดำเนินการวิจัยเป็น 3 ระยะตามวัตถุประสงค์การวิจัยผลการวิจัยสรุปว่าผลการพัฒนารูปแบบ กระบวนการดำเนินงานการสร้างประสบการณ์ตรงการเป็นผู้ประกอบการยุคใหม่มี 4 องค์ประกอบ  และมีขั้นตอนการสร้างประสบการณ์ตรงฯ 5 ขั้นตอน ผลการพัฒนารูปแบบ กระบวนการดำเนินงานการสร้างประสบการณ์ตรงการเป็นผู้ประกอบการยุคใหม่ ภาพรวมอยู่ในระดับ “เหมาะสมมากที่สุด” และความพึงพอใจต่อโครงการสร้างประสบการณ์ตรงการเป็นผู้ประกอบการยุคใหม่ ภาพรวมอยู่ในระดับ “ความพึงพอใจมากที่สุด”มีค่าเฉลี่ยรวม 4.57 กลุ่มเป้าหมายที่เข้าร่วมโครงการฯ สามารถสร้างอาชีพและมีรายได้เพิ่มขึ้น โดยมีจำนวนผู้เข้าร่วมโครงการฯ รวมกลุ่มสร้างธุรกิจร่วมกัน กลุ่มๆละ 3-6 คน จำนวน 11 ธุรกิจ แสดงให้เห็นว่ารูปแบบที่พัฒนาขึ้นสามารถใช้พัฒนาผู้ประกอบการได้จริง

Article Details

ประเภทบทความ
Research Articles

เอกสารอ้างอิง

กรมส่งเสริมอุตสาหกรรม กระทรวงอุตสาหกรรม. (2562). ผู้ประกอบการยุคใหม่ ทำอย่างไร

จึงจะสำเร็จ. บริษัทเมจิกเพรส จำกัด

โกสินทร์ ชำนาญพล และและสุดาใจ โล่ห์วนิชชัย. (2562). การพัฒนารูปแบบเทคโนโลยีดิจิทัลเพื่อส่งเสริม

ศักยภาพผู้ประกอบการ. วารสารราชพฤกษ์ . 17(2). 130-138.

ดลฤดี พลมิตร และสมจิตร ล้วนจำเริญ. (2566). ความท้าทายของการเป็นผู้ประกอบการกับ

ความสำเร็จในการแข่งขันยุคใหม่ตามแนวคิดเศรษฐกิจสร้างสรรค์. วารสารการจัดการและการพัฒนา มหาวิทยาลัยราช

ภัฏอุบลราชธานี, 10 (1), 271-284.

พรมิตร กุลกาลยืนยง. (2561). กลยุทธ์การสร้างผู้ประกอบการในองค์การ. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์

มหาวิทยาลัยราชพฤกษ์. 4 (1). 1-11.

มนกนก ภาณุสิทธิกร (2562). กระบวนการเรียนรู้ของผู้ประกอบการสตาร์ทอัพ. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต,

มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

Kosin Chamnanpon ,Sudajai Lowanichchai. (2019). A Development Model of Digital Technology for Supporting Entrepreneur. Ratchaphruek Journal, 17(2), 130-138.

Pandam, S. (2021). Innovative Entrepreneurs in the new normal. Vocational Education

Innovation and Research Journal, 5(2), 1-8.

Bygrave, W., Minniti, M. (2000). The Social Dynamics of Entrepreneurship.

Entrepreneurship Theory and Practice, 24(3), 25-36.

Hakami, S. (2021). he Role of Social Entrepreneurship in Community Development.

A Case Study of Social Entrepreneurship in Saudi Arabia. Psychology and

Education Journal, 58(2), 154-161.